- ορικτιτης
- ὀρικτίτηςὀρι-κτίτηςv. l. ὀρείκτιτος 2(τῐ) обитающий в горах
(σῦς Pind.)
Древнегреческо-русский словарь - М.: ГИИНС. Дворецкий И.Х.. 1958.
ορικτιτης
Смотреть что такое "ορικτιτης" в других словарях:
ορίκτιτος — ὀρίκτιτος και ὀρικτίτης, ὁ (Α) (ποιητ. τ.) βλ. ορείκτιτος … Dictionary of Greek
